Περιεδρικό Συρίγγιο: Αίτια, Συμπτώματα & Θεραπεία

Το περιεδρικό συρίγγιο είναι μια μη φυσιολογική δίοδος επικοινωνίας που αναπτύσσεται μεταξύ του εσωτερικού του πρωκτού και του εξωτερικού δέρματος γύρω από τον πρωκτό. Ο πρωκτός είναι το μυϊκό άνοιγμα στο τέλος της πεπτικής οδού όπου τα κόπρανα εξέρχονται από το σώμα. Τα περισσότερα συρίγγια του πρωκτού είναι το αποτέλεσμα μιας λοίμωξης που ξεκινά από κάποιο πρωκτικό αδένα. Στο εσωτερικό του πρωκτού, υπάρχει ένας αριθμός μικρών αδένων που παράγουν βλέννα, γνωστούς ως πρωκτικούς αδένες. Μερικές φορές, αυτοί οι αδένες μπορεί να παρουσιάσουν απόφραξη και να μολυνθούν μετά από έκθεση σε βακτήρια κοπράνων, οδηγώντας σε ένα απόστημα γεμάτο πύον που παροχετεύεται αυθόρμητα ή χειρουργικά μέσω του δέρματος δίπλα στον πρωκτό.

Αιτίες Εμφάνισης Περιεδρικού Συριγγίου

Η βασικότερη αιτία εμφάνισης ενός περιεδρικού συριγγίου είναι η λοίμωξη που ξεκινά από έναν πρωκτικό αδένα, η οποία προκαλεί τη δημιουργία αποστήματος. Η εμφάνιση αποστήματος αποτελεί την οξεία μορφή της λοίμωξης, ενώ η ανάπτυξη συριγγίου σχετίζεται με τη χρόνια μορφή της πάθησης. Ωστόσο, σε ορισμένες περιπτώσεις ένα συρίγγιο πρωκτού μπορεί να μη συνδέεται με την ανάπτυξη αποστήματος.

Οι λιγότερο συχνές αιτίες των περιεδρικών συριγγίων περιλαμβάνουν μακροχρόνιες φλεγμονώδεις παθήσεις του εντέρου, όπως η νόσος του Crohn ή η εκκολπωματίτιδα. Ορισμένα σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα, όπως σύφιλη, χλαμύδια ή μόλυνση από τον ιό HIV, αλλά και ορισμένες λοιμώξεις, όπως ακτινομυκητίαση και φυματίωση μπορεί να οδηγήσουν στην ανάπτυξη περιεδρικού συριγγίου. Η θεραπεία με ανοσοκατασταλτικά, η ύπαρξη κάποιου τραύματος στην περιοχή ή ραγάδας πρωκτού ή η ακτινοβολία για τη θεραπεία του καρκίνου του πρωκτού μπορούν να συντελέσουν στην ανάπτυξη ενός περιεδρικού συριγγίου.

Περιεδρικό Συρίγγιο: Συμπτώματα

Τα συμπτώματα ενός περιεδρικού συριγγίου μπορεί να περιλαμβάνουν ενδείξεις φλεγμονής όπως ερεθισμό, ερυθρότητα, οίδημα, θερμότητα του δέρματος γύρω από τον πρωκτό, και πόνο που διαρκεί για μικρό χρονικό διάστημα. Τα συμπτώματα αυτά ενδέχεται να παρουσιάσουν επέκταση και σε άλλες περιοχές όπως οι μηροί, οι γλουτοί και το όσχεο. Παράλληλα, ο ασθενής ενδέχεται να παρατηρήσει παροχέτευση πύου που συνοδεύεται από δυσάρεστη οσμή, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις ενδέχεται να εκδηλωθεί δυσκολία στον έλεγχο των κινήσεων του εντέρου (ακράτεια εντέρου). Ωστόσο, ένα περιεδρικό συρίγγιο μπορεί να μην εμφανίσει συμπτώματα, αλλά ο ασθενής να το αντιληφθεί εξαιτίας της ύπαρξης φλεγμονής στο εξωτερικό στόμιο του συριγγίου, της ενόχλησης και του κνησμού, της εκροής πυώδους υγρού και της μερικής ακράτειας που ενδεχομένως εκδηλωθούν.

Διάγνωση Περιεδρικού Συριγγίου

Για τη διάγνωση της πάθησης απαιτείται η λήψη προσεκτικού ιστορικού του ασθενούς σχετικά με τα συμπτώματα και το προηγούμενο ιατρικό ιστορικό, ακολουθούμενο από φυσική εξέταση. Κατά τη διάρκεια της φυσικής εξέτασης, εξετάζεται διεξοδικά η περιοχή γύρω από τον πρωκτό, για την εύρεση της οδού του συριγγίου στο δέρμα. Οι απεικονιστικές εξετάσεις μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να βοηθήσουν στη διάγνωση, όπως ένα ενδοπρωκτικό υπερηχογράφημα ή μαγνητική τομογραφία ώστε να επιτευχθεί καλύτερη απεικόνιση της διόδου του συριγγίου.

Περιεδρικό Συρίγγιο: Θεραπεία

Ένα περιεδρικό συρίγγιο δεν επουλώνεται χωρίς θεραπεία και υπάρχει μια σειρά από διαφορετικές επιλογές θεραπείας διαθέσιμες. Εάν υπάρχει περιεδρικό απόστημα, τότε πραγματοποιείται διάνοιξη και παροχέτευση αυτού και καθαρισμός της αποστηματικής κοιλότητας. Έπειτα χορηγείται αντιβιοτική θεραπεία και συστήνεται σχολαστική υγιεινή της περιοχής.

Τα περιεδρικά συρίγγια συχνά απαιτούν χειρουργική επέμβαση καθώς η πιθανότητα να επουλωθούν αυτόματα δεν είναι εφικτή. Οι κύριες επιλογές θεραπείας περιλαμβάνουν:

• Τοποθέτηση Seton, κατά την οποία ένα χειρουργικό νήμα τοποθετείται μέσω της διόδου του συριγγίου του πρωκτού και δένεται για να σχηματίσει έναν συνεχή δακτύλιο μεταξύ των εσωτερικών και εξωτερικών ανοιγμάτων του συριγγίου. Το νήμα αφήνεται εκεί για αρκετές εβδομάδες για να επιτραπεί η αποστράγγιση και να αποφευχθεί η μόλυνση ώστε να βοηθήσει το συρίγγιο να επουλωθεί.
• Συριγγοτομή. Αυτή η διαδικασία περιλαμβάνει την πραγματοποίηση μιας τομής σε όλο το μήκος του συριγγίου, η οποία έπειτα αφήνεται ανοιχτή ώστε να επουλωθεί. Ωστόσο, η συγκεκριμένη διαδικασία ενδέχεται να συνοδευτεί από εκδήλωση ακράτειας κοπράνων, μειωμένο ποσοστό επιτυχίας και έντονο μετεγχειρητικό πόνο.
• Συριγγεκτομή, κατά την οποία αφαιρείται ολόκληρος ο πόρος του συριγγίου, η οποία επίσης ενδέχεται να προκαλέσει αισθητές μετεγχειρητικές επιπλοκές.
• Εφαρμογή κόλλας ινώδους. Το υλικό αυτό εγχύεται στον πόρο του συριγγίου, προκαλώντας σχηματισμό θρόμβου και κατά συνέπεια υγιούς ιστού μέσα στο συρίγγιο, ώστε να κλείσει.

Οι πιο σύγχρονες μέθοδοι αντιμετώπισης ενός περιεδρικού συριγγίου περιλαμβάνουν την θεραπεία με laser και την τεχνική FIXcision. Η θεραπεία με laser πραγματοποιείται με την εισαγωγή μιας ίνας λέιζερ στον πρωκτό που διοχετεύει θερμική ενέργεια στο εσωτερικό του συριγγίου. Μέσω της συγκεκριμένης διαδικασίας προκαλείται φωτοθερμική καταστροφή του συριγγιώδους πόρου, επιταχύνοντας την επούλωσή του. Η συγκεκριμένη μέθοδος είναι αναίμακτη, ανώδυνη, ενώ παράλληλα ελαχιστοποιεί την πιθανότητα μελλοντικής υποτροπής αλλά και την εμφάνιση ακράτειας, καθώς διατηρεί ανέπαφο τον πρωκτικό σφιγκτήρα.

Η τεχνική FIXcision αποτελεί επαναστατική μέθοδο θεραπείας των συριγγίων πρωκτού, καθώς τα ειδικά εργαλεία με τα οποία εκτελείται η διαδικασία επιτρέπουν την αφαίρεση του περιφερειακού ιστού του συριγγίου για τη θεραπεία αυτού. Η τεχνική αυτή πραγματοποιείται σε τρία βήματα. Αρχικά, γίνεται εύρεση της οδού του συριγγίου, ακολουθεί η συμπίεση του προσβεβλημένου ιστού με την εισαγωγή ενός ειδικού εργαλείου-οδηγού, ενώ τέλος πραγματοποιείται ελεγχόμενη αφαίρεση του επιθηλιακού ιστού καθ’όλη την έκταση του περιπρωκτικού συριγγίου με τη χρήση κυκλικής λεπίδας, ελαχιστοποιώντας το τραύμα του ιστού στον μυ του σφιγκτήρα. Η τεχνική αυτή είναι ταχύτατη, αναίμακτη κι ανώδυνη, με εξαιρετικά ποσοστά επιτυχίας.